ای پریروی که گلبرگ ترت ساختهاند
ز چه رو، قلب ز خارا بترت ساختهاند؟
پسر خاک بدین حسن و لطافت؟ عجب است!
ز بهشتی، نه ز خاک پدرت ساختهاند
ثمر خوبرخی، بوسه شیرین باشد
آخر ای سرو! برای ثمرت ساختهاند